'Amorphophallus titanum' bloeit in Leidse Hortus

Donderdagmiddag 14 juli 2022 omstreeks 14:00 uur begon het schutblad uit te vouwen en 's avonds stond de plant in volle bloei.

De plant is op vrijdag en zaterdag nog in bloei te zien, daarna verwelkt hij snel. Op zaterdag 16 juli is de tuin van 9:00 tot 21:00 uur geopend.

Deze Reuzenaronskelk, ook wel bekend als de Reuzenpenisplant, bloeide in 2009 voor het laatst. Dit is een andere, nog grotere soort dan het exemplaar dat in oktober 2021 bloeide. Toen ging het om een Amorphophallus decus-silvae.

Inmiddels in de plant ook bestoven met stuifmeel van een exemplaar dat in juni in Plantentuin Meise, België bloeide. Alle updates zijn te volgen op het Instagramkanaal van de Hortus.

Amorphophallus titanum oftewel de Sumatraanse reuzenaronskelk is bekend en berucht vanwege de immense, tot meer dan drie meter hoge bloeiwijze, die een penetrante aasgeur verspreidt. Eerst komt een vlezige bloeikolf (spadix) omhuld door een schedevormig schutblad (spatha) op, die zich na enkele dagen opent. In de bloeiwijze, die zich onderaan de spadix bevindt, groeien zowel de mannelijke als vrouwelijk bloemen. Om zelfbestuiving te voorkomen, gaan eerst de vrouwelijke bloemen open. Twee dagen later volgen de mannelijke bloemen.

Na de bloei komt vanuit de grote ondergrondse knol een groot enkel samengesteld blad op dat vier meter hoog kan worden. Na een groeiperiode van bijna anderhalf jaar sterft het blad af en gaat de plant enkele maanden in rust. De volgende jaren produceert de plant weer een nieuw blad. Het blad is steeds ongeveer twee keer zo groot als het vorige blad. Met het bladgroen en het zonlicht maakt de plant voedsel dat op wordt geslagen in de knol. Na ongeveer tien tot vijftien jaar is er voldoende energie opgebouwd om weer te gaan bloeien.